ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΤΟ Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ 18/04/2009 ΠΛΗΡΗΣ ΗΜΕΡΩΝ (87 ΕΤΩΝ)
Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 21/04/2009 ΣΤΙΣ 17.00μ.μ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα,

Στο Μαρούσι ήλθε οικογενειακώς το 1933, όταν η μητέρα του αγόρασε ένα κτήμα 27 στέμματα (με χρήματα που πήρε όταν πούλησε πατρικό της κτήμα στην Αγία Μαρίνα της Στυλίδας) στην περιοχή Ψαλίδι (έτσι το έλεγαν) εκεί που είναι σήμερα τα Γήπεδα τέννις και στίβου του ΟΑΚΑ εκεί έκτισαν  σπίτι και μία ιδιωτική εκκλησία και έμειναν 30 χρόνια μέχρι το 1963 όταν τους έδιωξε η Ολυμπιακή Επιτροπή απαλλοτριώνοντας τα κτήματά τους με ψυχία.

Το 1934 μπήκε στο Γυμνάσιο Αμαρουσίου και το τελείωσε το 1940 και εν συνεχεία έδωσε εξετάσεις και μπήκε στην Χημεία του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην ΑΣΟΕΕ (τότε είχαν το δικαίωμα να δώσουν σε όσες σχολές ήθελαν) και γράφτηκε και στην ΑΣΟΕΕ μιας και δεν πλήρωνε δίδακτρα διότι ο πατέρας του ήταν Μακεδονομάχος οπλαρχηγός μαζί με τον Παύλο Μελά.

Στον πόλεμο του 1940 πήγε και δούλεψε εθελοντής στο Υπουργείο Οικονομικών στην θέση υπαλλήλου που είχε στρατευθεί .

Το 1944 τελείωσε την Χημεία και διορίστηκε στο Γενικό Χημείο του Κράτους ως δόκιμος Χημικός, ενώ παράλληλα εκτελούσε και χρέη βοηθού του Γενικού Γραμματέως του Ανώτατου Χημικού Συμβουλίου . Εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρισθεί με τον Πρόεδρο και Νομικό Σύμβουλο του Κράτους κο Κ. Δημητρακάκη όπως και με τον καθηγητή της Χημείας της ΑΣΟΕΕ κο Γ.Δαλιέτο  (ο οποίος είχε και κτήμα στον Άγιο Θωμά), ο οποίος τον πήρε ως άμισθο βοηθό του στην ΑΣΟΕΕ, ενώ ο επιμελητής του ήταν ο κος Ασκητόπουλος με τον οποίον είχε στενή συνεργασία και μετά 3 έτη που πέθανε ο καθηγητής Δαλιέτος πήρε αυτός την έδρα της Χημείας και  έκανε τον Αργύρη Παναγιωτόπουλο επιμελητή του.

Το 1948 τελείωσε και την ΑΣΟΕΕ και τη προτροπή του καθηγητού του Αστικού Δικαίου κου Φουρκιώτη γράφτηκε στο 3ο έτος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εκεί είχε την ευτυχία να γνωρισθεί και να γίνει φίλος με τον τότε επιμελητή και αργότερα καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Αριστόβουλο Μάνεση και κάθε εξεταστική περίοδο ανέβαινε στην Θεσσαλονίκη και έδινε εξετάσεις ,έτσι μετά δύο χρόνια τελείωσε και την Νομική Σχολή. Ενώ ο καθηγητής του κος Πανταζόπουλος του ανέθεσε να ασχοληθεί με την συλλογή στοιχείων εθιμικού δικαίου για να κάνει διδακτορική διατριβή με την οποία ασχολήθηκε και αργότερα και την πήρε το 1955. Εν τω μεταξύ στο Γενικό Χημείο του Κράτους  επειδή είχε πάρει και το πτυχίο της Νομικής και με την βοήθεια του κου Δημητρακάκη ήταν τότε πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου  του Κράτους του ενέθεσαν με υπουργική απόφαση τα καθήκοντα του προϊστάμενου του Δικαστικού του Γενικού Χημείου του Κράτους και εκπροσωπούσε το Δημόσιο και έκανε παραστάσεις στα Διοικητικά Δικαστήρια και τον Ιούλιο του 1968 έγινε μέλος και Β΄ Αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, θέση που κατείχε μέχρι το 1978 που πήρε σύνταξη μετά από υπηρεσία  36 έτη και 7 μήνες.

Με τα κοινά ασχολήθηκε από το 1948 όταν μαζί με τον Δικηγόρο Τάσο Πλαγιαννάκο που ήταν φίλος του ίδρυσαν τον Εξωραϊστικό Σύλλογο του Αγίου Θωμά  που στα πρώτα χρόνια υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας και αργότερα ως Πρόεδρος επί 10 έτη.

Στόχος τους ήταν να ιδρύσουν το Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Θωμά πράγμα που επέτυχαν, ύστερα να ασφαλτοστρώσουν την οδό Αγίου Θωμά και να φτιάξουν το γεφυράκι του Αγίου Θωμά και να κάνουν του Αγίου Θωμά  κάθε χρόνο χορούς και άλλες κοινωνικές και εκπολιτιστικές εκδηλώσεις και κάψιμο πυροτεχνημάτων .

Το 1956 μια ομάδα παιδιών της περιοχής Παραδείσου και Αγίου Θωμά, επειδή ήξεραν  ότι είναι φίλαθλος τον παρακάλεσαν να ιδρύσουν μία ποδοσφαιρική ομάδα.

Τότε πήγε και παρακάλεσε την κα Μικικοπούλου να τους βοηθήσει οικονομικά και να τους επιτρέψει να προπονούνται σε ένα χωράφι της πλάι στο Δάσος Παραδείσου, πραγματικά έγινε.

Έτσι επί 3 χρόνια υπήρχε άτυπη ποδοσφαιρική ομάδα και τα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο. Εν τω μεταξύ ο Αργύρης Παναγιωτόπουλος έκανε προσπάθειες η άτυπη αυτή ποδοσφαιρική ομάδα να γίνει επίσημος Σύλλογος και έφτιαξε το πρώτο καταστατικό του αθλητικού ομίλου Αγίου Θωμά Παραδείσου Αμαρουσίου που αναγνωρίστηκε το 1958 από το Πρωτοδικείο Αθηνών.

Παράλληλα έκανε ενέργειες και νοίκιασαν για 10 χρόνια το Γήπεδο που ήταν πρώην Γκαράζ του1ου κτέλ επί της Λεωφόρου Κηφισίας (αργότερα Λούνα-Παρκ).

Με την βοήθεια του κου Ι. Λουμίδη και της ΓΓΑ το μάντρωσαν το συρματόπλεξαν, καθάρισαν ένα παλιό πηγάδι και βάλανε αντλία νερού και φτιάξανε με την βοήθεια του τότε αείμνηστου Δημάρχου Α. Γαρδέλη ένα γήπεδο ποδοσφαίρου , ένα γήπεδο βόλλευ και το γήπεδο μπάσκετ και τον Σεπτέμβριο του 1958 κάνανε τα εγκαίνια του Γηπέδου και του Συλλόγου ως επίσημο πλέον Σωματείο παρουσία της τότε κας Ιωάννας Τσάτσου, συζύγου του τότε Υπουργού κου Τσάτσου και αργότερα Προέδρου της Δημοκρατίας που τους παρεδόθη και η σημαία του Συλλόγου.

Κατά την ως άνω τελετή παρέστη ο Δήμαρχος Α. Γαρδέλης, όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, πλήθος κόσμου από το Μαρούσι, τον Παράδεισο και ¨Αγιο Θωμά.

Αργότερα ιδρύθηκαν τμήματα βόλλευ Ανδρών και Γυναικών και φθάσανε μέχρι την Α΄ εθνική κατηγορία και το 1996 τους διέλυσε ο Τζαννίκος γιατί δεν τους έδωσε την υποσχεθείσαν οικονομική βοήθεια, ούτε τους επέτρεψε να προπονούνται και να αγωνίζονται στο Κλειστό Γήπεδο του Αγίου Θωμά που ήταν στην Γειτονιά τους.

Επίσης ίδρυσαν τμήματα μπάσκετ, Χάντμπωλ και στο Ζηρίνειο γυμναστήριο   παρεχωρήθησαν δύο αίθουσες, ίδρυσαν τμήμα Πάλης, Άρσης Βαρών, Σκοποβολής και Τοξοβολίας, Στίβου και Ποδηλασίας.
Επίσης  από το 1982 ενοικίασαν αίθουσα Ξιφασκίας, Ενόργανου Γυμναστικής, Σκάκι, Τζούντο στην οδό 28ης Οκτωβρίου 26, ενώ ο Σύλλογός  είχε και καλλιεργούσε 18 αθλητικά τμήματα που όλα ήταν μέλη των αντίστοιχων Ομοσπονδιών και λαμβάνανε μέρος σε όλες τις ετήσιες εκδηλώσεις και προγράμματα των αντίστοιχων Ομοσπονδιών .

Δυστυχώς η έλλειψη αγωνιστικών χώρων και οικονομικών πόρων διότι όσο ανέβαιναν κατηγορίες τα τμήματα  τόσο τα έξοδα μεγάλωναν ,  ανάγκασαν από 18 τα τμήματα  να γίνουν 12 περιορίζοντας τα πιο δαπανηρά.

O Σύλλογος  έχει μια πλήρη 50ετής δράση που έβγαλε πάνω από 400 Πανελληνιονίκες και Βαλκανιονίκες αλλά και αρκετούς αθλητές με παγκόσμιες επιδόσεις και υποψήφιους Ολυμπιονίκες .
Μετά από τους μέτριους υπολογισμούς στα πενήντα χρόνια του Συλλόγου  πέρασαν απ’ αυτόν και γυμνάστηκαν πάνω από 3.500 παιδιά αγόρια και κορίτσια και κανένα από τα παιδιά  δεν ασχολήθηκαν με ναρκωτικά αλλά με την άθληση που είναι ο βασικότερος παράγων υγείας και για αυτό είναι περήφανοι.

Διετέλεσε Πρόεδρος  της Ομοσπονδίας Ποδηλασίας και συμμετείχε στους Βαλκανικούς Αγώνες της Κων/πολης όπως και στο Σπλίτ της Γιουγκοσλαβίας
Επίσης διετέλεσε Αντιπρόεδρος επί 35ετίας της Ομοσπονδίας Πάλης . Επίσης μέλος του COMITE της παγκοσμίου Ομοσπονδίας Πάλης.

Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Μόσχας και Μόντρεαλ. Επίσης στους Μεσογειακούς αγώνες Μαρόκου και Συρίας. Επίσης στους Παγκόσμιους αγώνες  Σόφιας, Βουκουρέστι, Πολωνίας, Φρέινμπουργκ της Γερμανίας, Λιόν της Γαλλίας, Ρώμης, Μαδρίτης.

Επίσης ιδρυτής και υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, Τοξοβολίας, επίσης συμμετείχε και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Τέννις και εξελέγην κατ’ επανάληψη πρόεδρος των εξελεγκτικών επιτροπών των Ομοσπονδιών Βόλλευ  - Τζούντο – Σκάκι - Τέννις.

Ήδη τέσσερις Ομοσπονδίες τον έχουν ανακηρύξει στις  Γενικές Συνελεύσεις των Επίτιμο Πρόεδρο: α) η Ομοσπονδία Άρσης Βαρών ιδρυτή και ισόβιο Επίτιμο Πρόεδρό της , β) Η Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας Τέννις, γ) Η Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας Πάλης, δ) η Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας Τζούντο.

Κλείνοντας αυτό το βιογραφικό  σημείωμα του Αργύρη Παναγιωτόπουλου, η προσφορά του στον Ελληνικό αθλητισμό έγινε από αγάπη και καθήκον στην ελληνική νεότητα.